Verschenen op Linkedin op 12-07-2022
Ik heb er een haat-liefde verhouding mee: Bescheidenheid.
Vroeger werd bescheidenheid gezien als een deugd. Je deed je niet beter voor dan je was, opscheppen was not done. Je stak je hoofd niet boven het maaiveld uit: ‘Doe maar normaal!’
Zo groeide ik op: ik zat op een middelbare school, waar je in de klas een ‘stuudje’ was als je een goed cijfer haalde. Waar ik met een 9 voor scheikunde slaagde voor de middelbare school en waar ik toch steeds te horen kreeg dat ik een 5 op mijn lijst voor Engels had (tja, die teksten lagen mij echt niet).
In onze prestatiemaatschappij wordt bescheidenheid vaak als een ongewenste eigenschap ervaren. Check je tijdlijn maar eens, daar krijgen de minder bescheiden mensen de meeste likes. Diegenen die in een meeting het hardst schreeuwen, worden gehoord. Ik vind dat niet zo eerlijk. Sterker nog, ik zou juist aanraden de stillere mensen in een team wat vaker hun mening te vragen.
Bescheidenheid. Het voelt voor mij dubbel.
Het zit me soms in de weg. Het zou zoveel makkelijker zijn om eens ongegeneerd te shinen, te laten zien wat ik allemaal in huis heb.
Aan de andere kant hou ik helemaal niet van arrogantie of dat opdringerige. Ik vind mezelf gewoon, zeker niet beter of meer dan een ander. Ik zie mijn eigen tekortkomingen en ik ben inlevend naar anderen toe. En doordat ik mijzelf niet op de voorgrond zet, ben ik in staat te zien waar ik sta en kan ik de ander ook zien.
Daar zie ik ook de kracht van bescheidenheid:
- Ik maak makkelijk verbinding en kijk niet op een ander neer.
- Ik waardeer de sterke punten van een ander.
- Ik sta open voor feedback en ik heb een groei-mindset, ofwel ik vind dat ik altijd nog kan leren en verder kan ontwikkelen.
Bescheidenheid gaat ook over Perfectionisme en perspectief. Bijvoorbeeld, mijn grote hobby is kleding maken. Ben ik daar goed in? Ja ten opzichte van heel veel mensen wel. En nee, er zijn ook nog heel veel mensen die veel beter zijn. Ik heb bijvoorbeeld geen coupeuse opleiding gedaan.
Ik snap, dat ik een flinke rugzak met bescheidenheid bij me draag.
Hierin mag ik ook wat leren van mijn kinderen, van mijn zoon die met volle overtuiging kan roepen dat hij de aller-slimste van de wereld is.
Daarom ga ik (met klotsende oksels) wat bescheidenheid aan de kant zetten en schrijf ik wat ik afgelopen week terug kreeg van een klant, nadat ik het begin maakte van deze blog. Zij appt mij in de avond: “Hi Anouk, wat een fijne sessie vandaag. Heeft me echt goed gedaan en vastberaden gemaakt. Dankjewel.”
En vandaag na een oefening (een soort begeleide meditatie) die ik met een andere klant deed: “Je bent hier echt goed in, je hebt een fijne stem.”
Zo, ik kwam weer een stukje uit mijn comfortzone, was weer een stukje gegroeid.
Dank je wel voor het lezen van mijn blog en ik kijk uit naar jouw reacties!
PS. Kun je meer tips gebruiken of kan ik je ergens anders mee helpen?
Heb je de ademhalingsvideo al gedownload? Klik hier om naar de video te gaan.
Mail mij voor meer informatie info@lanoukcoaching.nl
